สอนลูกให้รู้สิ่งไหนควรทำ

สอนลูกให้รู้สิ่งไหนควรทำ

     เด็กๆสามคนนั่งอยู่เบาะหลัง แม่กรีนขับรถอยู่ท่ามกลางเสียงคุยกันสนุกสนานได้แป็บเดียว เสียงเด็กๆทะเลาะกันก็ดังขึ้น ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด แถมเพิ่มระดับความดังทะลุรถ โอ้ว! รถก็ติด ชั้นจะทำอย่างไรดี เสียงผู้ใหญ่หนึ่งหรือจะสู้เด็กสาม แม่กรีนตัดสินใจชิดรถเข้าข้างทางและจอด เด็กทั้งสามเงียบเสียงทะเลาะลงทันใด เปลี่ยนเป็นสงสัยว่า “จอดทำไมนะ หนูอยากกลับบ้านเร็วๆ” เราจึงตอบว่า “หนูๆเสียงดังเกินไป มาม๊าขับรถไม่ได้ เพราะไม่มีสมาธิ ถ้าหนูหยุดทะเลาะกัน มาม๊าถึงจะขับรถต่อนะคะ” เด็กสามคนเงียบกริบและไม่ทะเลาะกันเลยจนถึงบ้าน หากเรายอมและปล่อยผ่าน เมื่อเค้าไปสู่สังคม เค้าจะไม่รู้เลยว่า กำลังรบกวนคนอื่น และไม่รู้ขอบเขตที่ควรทำ
ด้วยวิธีการง่ายๆที่นุ่มนวล แต่แฝงด้วยความมั่นคงนี่เอง เด็กจึงมีโอกาสเรียนรู้ว่า สิ่งใดควรหรือไม่ควรทำ บอกเด็กให้ชัดและตรง ว่าไม่ควรยังไง และควรทำยังไง หลังจากที่เด็กทำในสิ่งที่ควร อย่าลืมให้ความเชื่อมั่นแก่เค้าว่า เค้าทำดีแล้ว
มีหลายเหตุการณ์ในแต่ละวัน ที่ลูกยังไม่เคยพบเจอมาก่อน การรับมือต่อสิ่งต่างๆ จึงยังเป็นการลองผิดลองถูก จึงเป็นเรื่องสำคัญมาก ที่เราจะคอยอยู่กับปัจจุบันไปพร้อมลูก ไม่ปล่อยผ่านพฤติกรรมที่ไม่ควรหรือสร้างความเดือดร้อนแก่คนอื่นและตนเอง ด้วยความง่ายและสะดวก การปล่อยผ่าน หรือ เปลี่ยนเรื่องให้สนใจเรื่องอื่นแทนเพื่อ ยุติปัญหา เป็นเพียงการแก้ปัญหาชั่วคราว แต่จะทำให้เด็กขาดความเข้าใจอย่างแท้จริงในการมีส่วนร่วมรับผิดชอบต่อสังคม เด็กๆสามารถเปิดใจและเข้าใจเหตุผลได้ด้วยการสื่อสารที่ผ่านอารมณ์ที่มั่นคงได้ และที่สำคัญ เค้าจะเติบโตขึ้นมาอย่างภาคภูมิใจในตัวเอง
     แม่กรีนเชื่อว่า คุณพ่อคุณแม่คงเจอแบบทดสอบจากลูก หลายๆรอบในหนึ่งวันเลยทีเดียว คงมีช่วงอารมณ์กวัดแกว่งไปบ้าง หากไม่ไหวจริงๆ เราสามารถบอกลูกได้ว่า “เรามีอารมณ์โมโหแล้ว ขอไปสงบตรงนั้นก่อนนะคะ” วิธีนี้จะช่วยให้ลูกเข้าใจวิธีการจัดการอารมณ์ไปพร้อมกับเราด้วยค่ะ